تاثیر ماساژ بر بروز آپنه وعدم تحمل تغذیه در نوزاد نارس بستری دربخش مراقبت ویژه نوزادان

مقدمه: ماساژ در نوزاد باعث ایجاد احساس امنیت، افزایش رشد جسمی و وزن، بهبود گردش خون، عملکرد بهینه سیستم عصبی و کاهش اختلالات خواب و همچنین کاهش اختلالات رفتاری می شود. هدف: تعیین تأثیر ماساژ بر بروز عدم تحمل تغذیه و آپنه درنوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان. روش: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوگروهی است؛ که بر روی نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان قائم (عج) مشهد در سال 1391 صورت گرفت. نوزادان با تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله (30 نفر) و کنترل (30 نفر) تقسیم شدند. مداخله ماساژ (شامل ماساژ و حرکات پاسیو اعضاء به طور روزانه در طی 3 دوره پانزده دقیقه ای در 3 ساعت متوالی به مدت 5 روز) برای نوزادان گروه مداخله انجام شد و بروز آپنه و عدم تحمل تغذیه در این نوزادان با نوزادان گروه کنترل مقایسه گردید. ابزارهای گردآوری داده ­ها شامل: فرم انتخاب نمونه، فرم مشخصات دمو­گرافیک، چک لیست ثبت داده ها و دستگاه پالس اکسی متری بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 و آزمون های آماری تی زوجی، مجذورکای و ضریب نسبت بخت ها انجام شد. یافته ها: گروه های مداخله و کنترل از نظر متغیرهای دموگرافیک و قد، وزن، دورسر، سن هنگام تولد، آپگار دقیقه اول و پنجم و سن مادر تفاوت آماری معنی داری نداشتند. بروز آپنه و عدم تحمل تغذیه در نوزادان گـروه  مداخله نسبت به گروه کنترل کمتر بود  (001/0≥p). نتیجه گیری: یافته های این پژوهش مؤید این است که ماساژ می تواند یک روش مؤثر برای کاهش بروز آپنه و عدم تحمل تغذیه در نوزادان نارس سالم با وضعیت ثابت باشد.